เนื้อร้อง :
ทำนอง :
ตั้งแต่ :
"บายศรีสู่ขวัญ"
สำหรับคณะเราเรียกได้ว่าเป็นประเพณีที่มีติดต่อกันมาตั้งแต่เริ่มมีการรับน้องพี่ๆ
รุ่นที่ 1 กันมาเลย เป็นพิธีที่บ่งบอกถึงความเป็น "นักศึกษา"
ของคณะอย่างเต็มภาคภูมิ เป็นพิธีที่บ่งบอกถึงความเป็น "น้อง"
ของพี่ๆ อย่างเต็มตัว ผู้ที่ไม่ได้ผ่านพิธีนี้ก็อาจจะเรียกได้ว่าเป็น
"น้อง" ที่ยังไม่ค่อยจะสมบูรณ์สักเท่าใดนัก ผมก็เป็นคนหนึ่งล่ะ
ที่ไม่เคยผ่านพิธีนี้ในฐานะที่เป็น "น้อง" มาก่อน เพราะตอนที่ผมเป็นนักศึกษาชั้นปีที่
1 นั่น ผมไม่ได้ไปรับน้องครับ นั่นเป็นสิ่งที่ผมรู้สึกเสียดายมากที่สุดในชีวิตการเป็นนักศึกษา
ตลอด 5 ปีของผม
พูดถึงเพลง
"โอ้.. น้องเอ๋ย" นี้ ตัวผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าใครเป็นคนประพันธ์เพลงนี้เป็นคนแรก
หากใครสามารถที่จะหาแหล่งที่มาหรือประวัติของเพลงนี้ได้ ช่วยกรุณาบอกให้ผมทราบด้วยครับ
เพลงนี้มักจะเป็นเพลงแรกสุดของพิธีบายศรีสู่ขวัญในเกือบทุกๆ
ปี และการเริ่มต้นเพลงนี้นั้น จะเริ่มด้วยการเอื้อน "โอ...ละโอ้ละเน้อ
โอ่น้อง เอย..." ซึ่งเป็นการเอื้อนสดๆ โดยไม่มีเสียงเครื่องดนตรีเข้าเกี่ยวข้องแต่อย่างใด
ผู้ที่เอื้อนได้ประทับใจผมมากที่สุดน่าจะเป็น "เจน" ในพิธีบายศรีสู่ขวัญให้น้องๆ
รุ่น 361 ซึ่ง เจนเล่าว่าได้เคยเรียน โอเปร่ามาก่อน หน้าที่ในการเอื้อนนี้จึงตกเป็นของเจนไปโดยปริยาย
จากประสบการณ์หลายปีในหน้าที่ด้านพิธีนี้ ทำให้ผมได้ประจักษ์ว่า
คนที่ร้องเพลงเพราะ ไม่จำเป็นจะต้องเอื้อนได้เพราะเสมอไปครับ และนั่นก็เป็นเพียงปีแรกและปีเดียวที่ผมได้เห็นการเอื้อนแบบที่ถูกต้องและไพเราะมากที่สุด
แต่ว่าในปีต่อๆ มา ไม่ทราบว่าด้วยเหตุผลกลใด น้องๆ ที่เข้ามารับหน้าที่เอื้อน
เพลงนี้ไม่สามารถที่จะเอื้อนได้อย่างถูกต้องอีกเลย (ไม่ใช่ไม่เพราะนะครับ
แต่ไม่ถูกต้อง) ดังนั้น ผมขอฝากเอาไว้ตรงนี้ด้วยนะครับ สำหรับน้องๆ
ที่กำลังจะได้เตรียมซักซ้อมเพลงพิธีบายศรี ว่าที่น้องได้ยินมานั้น
ผิดหมดนะครับ และขอบอกว่าผมสามารถไปช่วยแนะนำได้ครับ ขอเพียงแค่
"คุณขอมา" :)
ในขณะที่ร้องเพลงนี้เป็นรอบแรกนั้น
จะยังไม่มีการผูกข้อมือแต่อย่างใด เปรียบเหมือนการเตรียมใจ การหลอมละลาย
ดวงใจทุกดวง ทั้งดวงใจน้อง ดวงใจพี่ ให้เป็นหนึ่งเดียวกัน ผูกพัน
สมัครสมานฉันท์ สร้างความรักให้แก่กันและกัน ก่อนที่จะได้เป็นพี่น้องกันอย่างสมบูรณ์
ต่อไป เพลงนี้จึงเป็นเพลงที่พี่ มอบให้แก่น้อง "โอ้.. น้องเอ๋ย"